Een aangename afwisseling midden in de week

Aangezien er voor deze namiddag niet echt veel op de agenda stond, nam Tanya mij vandaag mee voor een lunch op Wonderboom National Airport.

Ze wist dat daar een goed restaurantje was en dat bleek dan nog een goed en mooi uitzicht te hebben (en het lag net langs de main apron en gaf een uitzicht op de runways).

We genoten van het uitzicht en de rust (...) tijdens de lunch, waarna we nog even rond de luchthaven reden, voor we terug richting kantoor gingen om de laatste taken van de dag uit te voeren.

Apron

Zo werd de staart hergebruikt door een
omliggend bedrijfje ...

Weetje:
We hadden het de afgelopen dagen over muziek in Zuid-Afrika en in België. Ik heb hier toch al wat kennis gemaakt met Zuid-Afrikaanse muziek (heel uiteenlopend...), maar blijkbaar is er hier toch ook wel een Belgische zangeres gewaardeerd. Namelijk Dana Winner!

En de buren hebben . . .

Een tamme springbok!

Het weekend was vrij rustig. Meneer Rabie was donderdagavond naar Durban vertrokken om zijn dochter en de rest van het gezin daar te bezoeken ter gelegenheid van haar verjaardag.
Ik bleef in Pretoria, maar Tanya en haar zoontje Luke van 5 jaar oud hielden mij de rest van het weekend gezelschap. Zij hadden al plannen voor het weekend (onder andere een verjaardagsfeestje van een nichtje), maar ik mocht met plezier meegaan, dus mijn weekend bracht ik grotendeels door bij de familie van Tanya. Alleszins vriendelijke mensen en het weekend ging zeker en vast om op deze manier!

Ondertussen hadden Tanya en ik vernomen dat de buren een springbokje hebben. En om Luke wat bezig te houden zijn we dus daar even langs gegaan. Dat was zeker en vast de moeite om te zien!
Toen ze haar riepen kwam ze vanachter uit de tuin afgelopen (ze is TAM). Luke kreeg de kans om haar koekjes te geven. Enja, ze is kieskeurig! Blijkbaar eet ze alleen kaaskoekjes en het moet van het merk zijn dat zij wilt!

Lekkere kaaskoekjes & het zakje was snel leeg!

En ze voelt zich net een hond bleek met momenten . . .

Dat viel ons snel op. Ze is namelijk opgegroeid tussen de vijf honden die het gezin heeft! En ze gedraagt zich met momenten er dan dan ook naar. Inclusief het 'blaffen'!

Post

De Zuid-Afrikaanse postzegels

Week 2

Na een week vol internet-problemen slaag ik er dan toch in om jullie wat op de hoogte te houden hoe alles hier verloopt.

Mijn stageweek was relatief rustig. Niet zo heel veel afspraken, dus leerde ik wat bij over de administratie hier. Maar de afspraken die er waren, zorgden er op hun beurt voor dat we toch wel wat afstanden af te leggen hadden! Zo bleek de agenda toch veel drukker dan aanvankelijk gedacht.

Het waren deze afstanden die ervoor zorgden dat we een bezoekje brachten aan Warmbat. Aanvankelijk was het plan om de twee studenten van de KHLim (als ik mij niet vergis van SAW en lerarenopleiding) die daar hun stage lopen te bezoeken. Het enige probleem is dat ik gedurende heel de week niet met hun in contact kon geraken en dat dit dus een beetje in het water viel. Hopelijk doet de gelegenheid zich nog eens voor! Daarnaast blijkt er ook nog een student Marketing in Johannesburg te zitten, dus wie weet…

Omdat de dochter van meneer Rabie en haar gezin de afgelopen week in Warmbat verbleven, gingen we daar dus langs. Zij wonen in Engeland en zijn hier de komende maand op bezoek, vakantie eigenlijk. We bleven één dag in Klein Kariba, om daarna door te rijden naar de volgende afspraken op de agenda. Nu, Klein Kariba en de omgeving van Warmbat waren zeker de moeite waard. Het gaf mij voor een eerste keer de kans om de natuur in Zuid-Afrika echt te bewonderen, inclusief de dieren die daar vrij rondlopen.

Voor het weekend was er niet echt iets gepland, maar in de namiddag gingen we Pretoria een beetje verkennen. Wegens de geschiedenis en het politieke systeem hier is het niet altijd gemakkelijk overal vrij te kunnen rondlopen en iets te bezoeken, maar we deden wat binnen het mogelijke lag voor nu. Zo reden we via Church Square langs een aantal, van de resterende, mooie gebouwen in Pretoria. Meneer Rabie speelde mijn persoonlijke gids, dus ik leerde weer wat extra bij over de stad en zijn geschiedenis.

Church Square - Paul Kruger

Daarna reden we door naar het Voortrekkersmonument en nog wat hoger gelegen punten in Pretoria waar ik van het uitzicht over de stad en omstreken kon genieten.

Voortrekkersmonument

Ondertussen zijn we toch al een week verder.

Mijn stage op zich verloopt vrij goed. Het was eerst wat zoeken hoe we dit effectief zouden invullen, maar dat ging vrij vlot en ik leer best wel veel bij momenteel.
Aangezien we ons nogal veel verplaatsen kan ik de omgeving van Pretoria toch goed verkennen. En het landschap is meer dan aangenaam, zo ook de temperatuur. Niet dat het hier uitermate zonnig is op het moment, want gisteren had ik het gevoel dat ik terug in Belgie zat tijdens een regenachtige zomerdag, maar de temperatuur gaat niet onder de 20 graden.

Mijn stage zal ik hier niet te veel bespreken, maar wel de dingen die ik tussendoor zal doen. Zo gingen we donderdag de Belgische Campus in Pretoria bezoeken. Het academiejaar begint hier in januari - februari en de opening was op 2 februari, waar ook F. Loyens, directeur onderwijsbeleid van de KHLim, aanwezig was. Hij vertrok donderdagavond terug naar Belgie, dus gingen we nog snel even langs. Het is ook via de Belgische Campus dat ik mijn stage hier kan doen. En ik moet zeggen, ik was onder de indruk van de Campus die ik zag. Het was eigenlijk wel prachtig om te zien. Je zou je bijna op vakantie voelen... Prachtig aangelegd tegen de "berg"wand, met een super uitzicht over het dal en de streek. De bibliotheek ligt op het hoogste punt van de campus en geeft dit uitzicht nog beter weer.

 Uitzicht vanuit de bibliotheek op de Campus

Alles verloopt hier grotendeels in het Engels. Dat was op zich toch de bedoeling. Tot Theo Rabie zijn mening over het "Vlaams" duidelijk maakte. Hij vindt het zo een mooie taal, dat hij het Engels grotendeels achterwege laat en dat de communicatie de laatste dagen zo goed als volledig in het Afrikaans verloopt! Op zich versta ik het meeste, maar ik ben toch blij als ik met de assistente en de andere personen hier Engels kan praten. Nu goed, zo leer ik ook wat Afrikaans!

Mijn weekend verloopt vrij rustig, maar de komende week heeft alleszins interessante vooruitzichten.

Ik hou jullie snel terug op de hoogte!

Het vertrek

Het begon vorige vrijdag, 3 februari.
Om 9u00 vertrokken we richting Schiphol voor mijn vlucht naar Johannesburg. Ik zou met British Airways eerst naar Heathrow vliegen, om daar over te stappen op een rechtstreekse vlucht naar Johannesburg. We vertrokken met stralend blauwe lucht vanuit Bilzen, maar naarmate de rit vorderde werd het alleen maar grijzer... Op ongeveer 80km van Schiphol kwamen we in een eerste sneeuwbui terecht. Ik begon mij toch al af te vragen of dit al dan niet gevolgen zou hebben op mijn vlucht... Maar goed, we kwamen zonder problemen aan op de luchthaven en ik ging mij direct inchecken en mijn valies afgeven. Voorlopig was er nog geen enkele vertraging te zien en ik was toch geruster. Aangezien ik nog tijd genoeg over had ging ik samen met mama en papa eerst nog lunchen, we hadden best wel honger. Tegen de tijd dat we gedaan hadden met eten was het toch bijna 13u en was het stilletjesaan tijd om mij richting de controle te begeven. Ik nam afscheid van mama en papa and so I left!
Eenmaal door de controle begon mijn zoektocht naar de gate voor mijn vlucht, en dat bleek best een lange wandeling te zijn... Ongeveer halverwege keek ik toch maar even op de schermen om te zien of alles nog in orde was en daar was het al; de vlucht was met 1u00 vertraagd. Er was niemand te vinden om info te vragen aangezien ik in Heathrow moest overstappen, dus hield ik mij maar bezig. Het viel mij best snel op dat ik geen vliegtuig in beweging zag, noch een landing noch een vertrek was op te merken...

Naarmate de tijd vorderde, werd ook de vertraging van de vlucht langer, en steeds meer mensen vroegen zich af hoe en wat. Maar tegen 18u00 konden we dan toch eindelijk boarden en iedereen was opgelucht! We zouden in Londen wel zien wat we met onze aansluitingen zouden doen. Maar erg snel bleken we niet te vertrekken... Tegen 21u00 kregen we te horen dat de vlucht gecanceled werd. Maar er was een hotel geregeld en we zouden daar te horen krijgen wanneer we onze volgende vlucht zouden hebben op zaterdag. Eens mijn koffer terug, ging ik op zoek naar de bus voor het hotel, maar eer we daar waren was het toch al 23u voorbij. Nog snel iets eten (want ook dat was geregeld) en naar bed, want de bus zou om 7u00 iedereen komen ophalen, dus het zou een korte nacht worden.

En zo ging mijn wekker zaterdag 4 februari om 6u00 af. Om half 7 zou het ontbijt klaar zijn, om daarna met de bus terug richting luchthaven te gaan. Eens daar gingen we allemaal op zoek naar British Airways, want we zouden zelf onze vlucht moeten herboeken. Zo gezegd, zo gedaan, en ik had geluk! Om 10u10 was er een rechtstreekse vlucht naar Johannesburg met KLM. Ik zou mij wel moeten haasten aangezien de boarding om 9u05 was en het toen al 8u45 was, maar dat was geen probleem. Mijn vlucht werd geboekt, ik ging snel inchecken, gaf mijn valies af en daar ging ik weer. En zo vertrok ik op Schiphol voor een tien uur durende vlucht richting Johannesburg, waar ik uiteindelijk met een goed uur vertraging om iets na 11 uur 's avonds aankwam.

Theo Rabie, de advocaat waar ik mijn stage bij loop en ook bij verblijf, stond mij al op te wachten. Het ontvangst was heel goed en zo vertrokken we richting Pretoria waar mijn bed te wachten stond!