Als afsluiter nam Tanya mij nog mee naar een klein gezellig plaatsje om iets te gaan eten. Ik moest toch een mooie afsluiter hebben vond ze. En dat had ik echt wel!
Luke, Tanya haar vijfjarig zoontje, kwam woensdagavond afscheid nemen, met de nodige souvenirs als aandenken aan hem. Van mij kreeg hij de dvd van Alvin & the Chipmunks 3, die blijkbaar dezelfde avond nog helemaal werd uitgekeken.
Ook van meneer Rabie nam ik woensdagavond al afscheid, want wegens de drukte op het kantoor zou hij mij niet naar de luchthaven kunnen brengen en zou ik hem dus ook niet meer zien donderdag. Tanya zou mij dus brengen.
En dan was het donderdagochtend. Mijn valies en alles gepakt, niks achtergelaten... Tijd om te vertrekken dus richting luchthaven. Ik verliet Pretoria in de gietende regen...
Na het afscheid aan de luchthaven met de nodige knuffels, begaf ik mij weer eens richting incheck-balie. Dit keer om naar huis te gaan.
Ik moest mij nog een uur of vier bezighouden in de terminal, maar deze was zo groot, dat die tijd toch vrij vlot voorbij ging. En dan was het 19u20, het tijdstip van vertrek voor een elf uur durende vlucht richting Londen, Heathrow. Eens daar aangekomen zou ik een aansluiting hebben richting Amsterdam, Schiphol.
Vol verbazing kwam ik vrijdagochtend aan met stralende zon in Londen, maar die vreugde voor mooi weer was van korte duur. Uiteraard zou ik snel kennis maken met de regen in Europa, eens geland in Schiphol.
Het weerzien met de mama en papa verliep vrij emotioneel, maar ik was blij eindelijk terug thuis te zijn!
Dit zal waarschijnlijk mijn laatste bericht op mijn blog zijn. Na elf weken in Zuid-Afrika is mijn stage afgelopen, samen met een unieke ervaring waar ik ontzettend veel uit heb geleerd. Niet enkel op gebied van stage, maar ook op gebied van leven, cultuur, over mijzelf,... Ik kan zeggen dat ik toch wel met een andere kijk tegenover het leven sta dan voordien.
Ik neem na deze elf weken niet enkel een aantal prachtige ervaringen mee in mijn hart, maar ook een aantal personen die ik gedurende mijn verblijf daar heb leren kennen.
Ik wil in de eerste plaats hiervoor dan ook de heer Rabie bedanken voor de leerrijke ervaring die hij mij heeft meegegeven, de kans om een ander rechtssysteem te leren kennen en de mogelijkheid om bij hem te kunnen verblijven.
Uiteraard wil ik ook de KHLim en mijn docenten bedanken voor de mogelijkheid die ze mij hebben geboden om deze ervaring te kunnen verwezenlijken, zonder hun steun hierin had ik dit nooit kunnen doen.
Mama en papa, Bedankt voor de kans en vooral de steun en het achter mij staan gedurende de hele periode!
Ik wil iedereen bedanken voor de berichtjes en de steun gedurende die 11 weken in Zuid-Afrika, het hielp mij echt wel doorheen de moeilijke momenten daar.
Ik hoop dat iedereen met plezier mijn blog heeft kunnen volgen en mijn gebeurtenissen aan de andere kant van de wereld met plezier gevolgd heeft.
Misschien was mijn schrijfstijl niet altijd even perfect, maar wat ik heb neergeschreven kwam dan ook onmiddellijk uit mijn gevoel, wat ik persoonlijk wel belangrijk vond.
Baie Baie Dankie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten